Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

V-ΚΑΜΠΟΤΖΗ -Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΟ, Ο ΠΟΛ ΠΟΤ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ



ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ


Είχα σκοπό με αυτό το πόστ να τελειώσω με το Βιετνάμ για να γράψω στην συνέχεια για το ομορφότερο μέρος του ταξιδιού που ήταν η Καμπότζη με το Ανγκόρ Βατ.
Στο τέλος δε αυτών των ταξιδιωτικών αναμνήσεων, να γράψω και για την τραυματική εμπειρία που είχαμε από την επίσκεψη στο Tuol Sleng ή S-21 ή μουσείο της γενοκτονίας.
Όμως οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα στην συνέντευξη που έδωσε στα ΝΕΑ ότι εκτιμά ότι η σκέψη του Μάο είναι “πολύ πιο διαχρονική από εκείνη του Μαρξ και του Λένιν ‘’ μου έφεραν βασανιστικά στην μνήμη αυτό το μέρος.Φαίνεται πάντως ότι η σκέψη του Μάο τον έχει εμπνεύσει γιατί και στο πρόσφατο παρελθόν έχει χρησιμοποιήσει τσιτάτο δικό του γιατί απευθυνόμενος στην Αλέκα είπε: Θα της θυμίσω μια σοφή ρήση του προέδρου Μάο: 'Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση…'.»Επειδή όμως αυτά που είδα στην Πνομ Πενχ ήταν πραγματικά εμπνευσμένα από την σκέψη του Μάο και έφεραν μεν μεγάλη αναταραχή αλλά δυστυχώς καμιά θαυμάσια κατάσταση, αλλά αντίθετα μεγάλη δυστυχία και φρίκη ,μάλλον ο πρόεδρος του ΣΥΝ θα πρέπει να μελετήσει καλύτερα την σύγχρονη και αρκετά πρόσφατη ιστορία.
Είναι πλέον γνωστά στους περισσοτέρους τι καταστροφή προκάλεσε στην Κίνα η πολιτιστική επανάσταση του Μάο με τους ερυθροφρουρούς και με «επανεκπαίδευση» στους αγρούς όλων των μορφωμένων πολιτών.
Στην Καμπότζη οι ιδέες αυτές βρήκαν γόνιμο έδαφος στους ερυθρούς Χμέρ ,ηγέτης των οποίων ήταν ένας παρανοϊκός, ο Πολ Ποτ αυτοαποκαλούμενος «αδελφός νούμερο 1», που είχε την υποστήριξη της Κίνας . Όταν οι ερυθροί Χμέρ κατέλαβαν την πρωτεύουσα Πνομ Πενχ στις 15 Απριλίου 1975 το ονόμασαν έτος 0 και διέταξαν την πλήρη εκκένωση της από τον πληθυσμό της, κοντά 2.000.000 κατοίκους εντός 76 ωρών και την μετάβαση τους στην ύπαιθρο .
Η πρόφαση που χρησιμοποίησαν ήταν ότι πρόκειται να βομβαρδίσουν την πόλη οι Αμερικανοί.
Ο πραγματικός σκοπός αυτής της μετακίνησης ήταν να «καθαρίσει» ο λαός από καπιταλιστικές, δυτικές ξένες ή θρησκευτικές επιδράσεις βάσει της μαοϊκής ιδέας ότι μόνο η αγροτική τάξη είναι η γνήσια εργατική τάξη.
Η «βασιλεία » του Πολ Ποτ κράτησε 3 χρόνια, 8 μήνες και 20 μέρες.
Οι ξένοι διώχτηκαν, οι πρεσβείες έκλεισαν, το χρήμα καταργήθηκε. Αγορές, σχολεία, εφημερίδες, θρησκείες και ιδιοκτησία τέθηκαν εκτός νόμου.
Κυβερνητικοί υπάλληλοι, δάσκαλοι, άτομα άλλης εθνότητας, όλοι οι κληρικοί κάθε θρησκείας ,οι μορφωμένοι ακόμα και όσοι φόραγαν γυαλιά !, ή όσοι ανήκαν στην μεσαία τάξη συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν.
Από τα 7.000.000 κατοίκους το ¼ περίπου του πληθυσμού πέθανε σε αυτό το διάστημα από πείνα, αρρώστιες και εκτελέσεις (οι νεκροί με διάφορους υπολογισμούς ανέρχονται από 1 έως 3.000.000 ,η Διεθνής Αμνηστία τους υπολογίζει σε 1,4 εκ)
Σύμφωνα με τις απόψεις του δεν χρειάζονταν πάνω από 1 έως 2 εκατομμύρια λαού για να φτιάξει την νέα αγροτική κομουνιστική ουτοπία Άλλωστε πίστευε για τους αντιθέτους του ότι με το να τους κρατήσω δεν έχω κέρδος ,με το να τους καταστρέψω δεν έχω απώλεια.

Το Tuol Sleng .Τα συρματοπλέγματα τοποθετήθηκαν για να μην αυτοκτονούν οι κρατούμενοι πηδώντας από ψηλά.
.
Επισκεπτόμενοι το Tuol Sleng ή S-21 ή μουσείο της γενοκτονίας που ανέφερα στην αρχή ,όλη αυτή φρίκη ξετυλίχτηκε μπροστά μας. Αυτό είναι ένα σχολείο μέσα στην Πνομ Πενχ που οι Ερυθροί Χμέρ το μετέτρεψαν σε φυλακή .
Στο κολαστήριο αυτό κρατούσαν λεπτομερή αρχεία και φωτογράφιζαν όλους τους κρατουμένους που είχαν θεωρηθεί εχθροί του καθεστώτος. Όλοι αυτοί είχαν κατηγορηθεί σαν πράκτορες του εχθρού και τους ζητούσαν να ομολογήσουν τους συνεργάτες τους. Από εκεί πέρασαν βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν 14.499 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, μερικές φορές και ολόκληρες οικογένειες. Μόνο 7 άτομα επέζησαν από όλους αυτούς.
Άλλα 20 τέτοια κέντρα υπήρχαν σε όλη τη χώρα.
Όσοι δεν πέθαιναν στην φυλακή τους μετέφεραν 15 χιλιόμετρα έξω από την Πνομ Πενχ και τους σκότωναν με ένα κτύπημα στο κεφάλι, ενώ τα μικρά παιδιά τα σκότωναν κτυπώντας τα πάνω σε ένα δέντρο και στην συνέχεια τα πτώματα τα πέταγαν σε ένα κοινό τάφο. Η περίφημη ταινία του 1984, The Killing Fields ,που ανεπιφύλακτα συνιστώ να την δεί κανείς, από εκεί έχει πάρει και τον τίτλο της.
Αξίζει να αναφερθεί ή ιστορία του Καμποτζιανού Haing S. Ngor που βραβεύτηκε για τον ρόλο του στην ταινία. Ο Ngor ήταν γυναικολόγος που διώχτηκε με την έγκυο γυναίκα του από την Πνομ Πενχ .Η γυναίκα του πέθανε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης που τους είχαν κατά τον τοκετό της ,γιατί χρειαζόταν καισαρική τομή που ο άνδρας δεν μπορούσε εκεί να κάνει! Ο ίδιος διέφυγε μετά στην Αμερική όπου δυστυχώς τον σκότωσαν για να τον ληστέψουν στο Λος Άντζελες!
Ο διευθυντής της φυλακής ,που είναι μαθηματικός,έχει συλληφθεί από το 1999 και περιμένει να δικαστεί από Διεθνές Δικαστήριο από τον ΟΗΕ και την Καμπότζη αφού πρώτα καταφέρουν να μαζέψουν τα λεφτά για να γίνει το δικαστήριο!
Στο εύλογο ερώτημα πως συμμετείχαν τόσοι άνθρωποι σε όλες αυτές τις θηριωδίες η εξήγηση είναι ότι ένα μεγάλο μέρος από τα στρατεύματα του Πολ Ποτ ήσαν νέα παιδιά πολλές φορές ακόμα και 12 ετών, που με τον φανατισμό που είχαν αποκτήσει πολλές φορές στρέφονταν και κατά των ίδιων των γονιών τους.
Ο ξεναγός μας ένας 55ρης Καμποτζιανός με το χαμόγελο πάντα στο στόμα, μόνο στο μουσείο αυτό δεν χαμογέλασε ούτε μία φορά.
Κανένας δεν βρήκε το θάρρος να τον ρωτήσει που ήταν, τι έκανε, με ποιους ήταν, ή αν έχασε δικούς του εκείνα τα χρόνια.

Και εγώ ενώ συνήθως με πιάνει μια περιπαικτική διάθεση για τα πάντα, σήμερα αυτή με έχει εγκαταλείψει γιατί αυτά τα μάτια των τρομαγμένων ανθρώπων στις φωτογραφίες έχουν γραφτεί ανεξίτηλα στο μυαλό μου και ήταν σαν να μας έλεγαν :

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
-Πίνακας με τις υποχρεώσεις των κρατουμένων. Υπήρχε σε κάθε χώρο.
-Όλοι οι κρατούμενοι είχαν φωτογραφηθεί άσχετα από ηλικία. Ακόμα και αν δεν είχαν προλάβει να τους φωτογραφίσουν ζωντανούς φωτογράφιζαν το πτώμα τους.
-Κελί για επιφανείς κρατούμενους. Το κουτί ήταν για να ενεργούνται και το πλαστικό δοχείο για να ουρούν μετά από άδεια του φρουρού. Η σιδεριά ήταν για τα πόδια του κρατούμενου και τους τελευταίους κρατούμενους όταν μπήκαν οι Βιετναμέζοι στην Πνομ Πενχ τους βρήκαν νεκρούς και δεμένους.
-Πρόχειρα κατασκευασμένα κελιά 2 μέτρα επί 0.80-1μ. Φαίνεται η αλυσίδα που ο κρατούμενος ήταν δεμένος.
Με αυτές τις σιδεριές ήσαν δεμένοι ομαδικά στους μεγάλους θαλάμους οι κρατούμενοι όπως δείχνει η επόμενη ζωγραφιά .
Οι ζωγραφιές αυτές έχουν γίνει από ένα από τους 7 επιζώντες που ήταν ζωγράφος.
........................ Μεταφορά κρατουμένου ή νεκρού.
.........................Βγάλσιμο νυχιών και μαστίγωμα.


......................-Βασανιστήρια με νερό
....................Εκτέλεση κρατουμένων
......................Εκτέλεση των παιδιών τους.

Λείψανα από τους ομαδικούς τάφους από διάφορα μέρη της χώρας
-Στρατιώτες των Ερυθρών Χμερ.Νέα παιδιά θύτες και θύματα μιας παρανοϊκής ιδέας.

.

.


Στα 3 επόμενα βίντεο (3-4 λεπτών το καθένα ) μπορείτε να δείτε την φυλακή,τους κοινούς τάφους ,την εγκατάληψη της Πνομ Πενχ και την συγκλονιστική ομιλία ενός επιζώντος του Tuol Sleng.







UPDATE
Μόλις διάβασα στην Ε την είδηση του θανάτου του Ντιθ Πραν 65 ετών από καρκίνο στο πάγκρεας. Ο Πράν είναι ο καμποτζιανός φωτορεπόρτερ του οποίου την πραγματική ιστορία που έζησαν μαζί έκανε βιβλίο, που έγινε μπεστ σέλερ, ο δημοσιογράφος των Νιού Γιόρκ Τάιμς Σίντνεϊ Σάντμπεργκ .Το βιβλίο αυτό έγινε ταινία από τον Ρόναντ Τζόφι ,The killing Fields (ελληνικά Κραυγές στην σιωπή) .

ΤΑ  ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ
 VΙ-ΒΙΕΤΝΑΜ -ΣΑΪΓΚΟΝ ,ΚΟΥ ΤΣΙ, ΔΕΛΤΑ ΠΟΤΑΜΟΥ ΜΕΚΟΓΚ
VII-ΚΑΜΠΟΤΖΗ-ΣΙΕΜ ΡΕΠ -ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΟΥ ΑΝΓΚΟΡ
VIII (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ) Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ANGKOR WAT – Η ΛΙΜΝΗ TONLE SAP ΚΑΙ Η ΠΝΟΜ ΠΕΝΧ

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

ΙV-ΒΙΕΤΝΑΜ- ΤΑΦΟΙ, ΑΝΑΚΤΟΡΑ, ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΗΣΕΙΣ



ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ



Η Ντανάνγκ (Danang),τέταρτη πόλη σε μέγεθος του Βιετνάμ, είχε μια από τις σημαντικότερες βάσεις που είχαν φτιάξει οι Αμερικανοί. Με την αποχώρηση τους οι Βιετναμέζοι εν ριπή οφθαλμού σήκωσαν τα πάντα από αυτήν .
Η πόλη διαθέτει ένα σημαντικό μουσείο της γλυπτικής των Τσάμ (Cham).
Η αυτοκρατορία των Τσάμ διατηρήθηκε για 1600 χρόνια από τον 2 αιώνα μΧ μέχρι το 1832 που έσβησε.Τα γλυπτά ινδικής επιρροής εμφανίζουν κυρίως Hindu θεότητες ,χορεύτριες και δαίμονες.
Μουσείο της γλυπτικής των Τσάμ(Cham).Άγαλμα χορεύτριας apsara
.
Κοντά στην Ντανάνγκ είναι η Χόι Αν(Hoi An) μια από τις ωραιότερες πόλεις του Βιετνάμ, άθικτη από τον πόλεμο, μνημείο της Παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.
Ανεπτυγμένο εμπορικό κέντρο μεταξύ 16-18 αιώνα έχει δεχθεί εμφανώς στην αρχιτεκτονική της την επίδραση Κινέζων και Ιαπώνων και στην συνέχεια των Γάλλων.

Χόι Αν(Hoi An) Είναι χαρακτηριστική ή ανάμιξη της αρχιτεκτονικής

Χόι Αν(Hoi An) Η γιαπωνέζικη γέφυρα (1593)



......................................Χόι Αν(Hoi An)
.
Πριν να φτάσουμε στην πρώην αυτοκρατορική πόλη της Χουέ (Hue) θα δούμε δύο από τους 7 τάφους των αυτοκρατόρων.
Όταν λέμε τάφους μην νομίσετε ότι μιλάμε για κάποιον απλά μεγαλοπρεπή τάφο σαν αυτούς που ξέρουμε. Οι άνθρωποι δεν ήσαν φτωχομπινέδες και δεν έκαναν τσιγκουνιές (σάμπως με λεφτά από την δουλειά τους τους έφτιαχναν;) γι΄ αυτό και κατασκεύαζαν εν ζωή τον τάφο τους. Όταν λέμε τάφο εννοούμε ένα ολόκληρο σύμπλεγμα που έχει τείχη, τριπλή πύλη, αυλή υποδοχής, κτίσμα με αναθεματική στήλη, ναούς, λίμνες και λιμνούλες, περίπτερα ,κήπους και τελικά τον τάφο.
Ο πρώτος είναι ο τάφος του Khai Dinh (1885-1925) που σημαίνει το ξυλοτρύπανο της ειρήνης και της σταθερότητας! Αυτό το ξυλάγκουρο ,ανδρείκελο των Γάλλων ήταν μισητός από τους Βιετναμέζους όχι μόνο γιατί ήταν αντίθετος με κάθε κίνημα ανεξαρτησίας αλλά γιατί τους ξεζούμισε επίσης για να φτιάξει τον τάφο του.
Η φωτογραφία του αυτοκράτορος Khai Dinh με όλα τα λιλιά του.

Τάφος του Khai Dinh Ο τάφος μέχρι το τελευταίο κτίσμα είναι σε 3 επίπεδα.


......................Αγάλματα στο 2ο επίπεδο.
Το τελικό κτίσμα στο 3ο επίπεδο

Στο εσωτερικό το επίχρυσο άγαλμα του Khai Dinh σε δωμάτιο με τουρλού διακοσμητικά στοιχεία. Πίσω από το άγαλμα του ήλιος σε στυλ αρτ ντεκό.
.
Ο άλλος τάφος είναι του Tu Duc (1829-1883) τελευταίου αυτοκράτορα του ανεξάρτητου Βιετνάμ πριν να γίνει Γαλλική αποικία. Αυτός, εξ ίσου αντιπαθής από τον λαό, τον σχεδίασε μόνος του το συγκρότημα αυτό όχι μόνο για τάφο αλλά και για να ζήσει εκεί σε μια πανέμορφη περιοχή έκτασης 12 εκταρίων με τείχη 1500 μέτρων μέσα στα οποία υπάρχουν 50 μνημεία.
Είχε την μακροβιότερη βασιλεία από το 1848 έως το 1883, ζούσε πολυτελή και μάλλον έκλυτο βίο ασχολούμενος με την λογοτεχνία, και την ιστορία και διαβάζοντας και γράφοντας ποιήματα. Παρά τις 104 γυναίκες και τις αναρίθμητες παλλακίδες που είχε δεν άφησε απογόνους γιατί ήταν στείρος, αλλά άφησε 4000 ποιήματα και 600 πρόζες!
Τελικά δεν είναι γνωστό που τον έθαψαν γιατί όσους ασχολήθηκαν με το θάψιμο του τους καθάρισαν για να μην πουν το μέρος ταφής!
Ο τάφος του Tu Duc.Στο περίπτερο Yung Khiem καθόταν και διάβαζε και έγραφε ποιήματα.



Η αναθεματική πλάκα ,η μεγαλύτερη στο Βιετνάμ ζυγίζει πάνω από 20 τόνους και την μετέφεραν πάνω από 500 χιλιόμετρα μακριά. Το κείμενο το έγραψε ο ίδιος και αναφέρεται στην ζωή του.
Το σπίτι που έμενε κοντά στον υποτιθέμενο τάφο
,
Η Χουέ ήταν η πρωτεύουσα του Βιετνάμ μέχρι το 1945.
Η Χουέ που ανήκε στο Νότιο Βιετνάμ μετά τον χωρισμό της χώρας ,στην μεγαλύτερη και αιματηρότερη επίθεση των Βιετκόνγκ στο Τετ το 1968, καταλήφτηκε από αυτούς για 25 μέρες . Φαίνεται ότι σε αυτό το διάστημα οι κομουνιστές ξεκαθάρισαν τουλάχιστον 200 άτομα μέχρι μερικές χιλιάδες, κατά τις αμερικανικές πηγές, από αξιωματούχους και συνεργάτες των Αμερικανών. Η πόλη υπέστη σοβαρές καταστροφές από τους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς .
Από δρόμο της σύγχρονης πόλης της Χουέ.

Η citadel της που έχει χαρακτηριστεί σαν μνημείο της Διεθνούς κληρονομιάς ιδρύθηκε το 1805 με κινεζική νοοτροπία αλλά για την οχυρωματική αντίληψη χρησιμοποιήθηκε Γάλλος αρχιτέκτονας. Τα οχυρά τείχη περικλείουν 3 ομόκεντρες περιτοιχίσεις.
Την αστική για το πόπολο , την αυτοκρατορική για τα μέλη της οικογένειας και τους αυλικούς και την απαγορευμένη, σε κάθε αρσενικό πλην του αυτοκράτορα, κόκκινη πόλη .Αν πάταγε αρσενικός εκεί είχε εξασφαλισμένη ευθανασία.
Εκτός από τον αυτοκράτορα κυκλοφορούσε εκεί η βασίλισσα, εννιά ξεχωριστές σειρές από παλλακίδες και οι ευνούχοι της αυλής.
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της έχει καταστραφεί με τους πολέμους είτε από φωτιά και τους βομβαρδισμούς των Γάλλων το 1947, είτε με τους βομβαρδισμούς το 1968 και μόνο το 5% των κτηρίων έχει μείνει όρθιο, αλλά ευτυχώς σημαντικές αναστηλώσεις έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Μπαίνουμε από την πύλη Ngo Mon στην οποία ο αυτοκράτωρ επιθεωρούσε τα στρατεύματα του αλλά όπου το 1945 αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στα επαναστατικά στρατεύματα του Χο Τσι Μινχ.
Στο βάθος είναι το παλάτι του θρόνου Thai Hoa και πίσω του είναι μια πράσινη έκταση που πριν τις καταστροφές είχε πίσω από ένα τοίχο τα κτήρια της απαγορευμένης πόλης.
- Μία από τις 10 πύλες της citadel
Στην φωτογραφία είναι το πρόπλασμα της αυτοκρατορικής πόλης που περικλείονταν από την τάφρο.
Με την μαύρη γραμμή περικλείεται η απαγορευμένη πόλη. Από τα 60 κτίσματα που είχε από τους βομβαρδισμούς του 1968 έχουν μείνει μόνο αυτά που έχουν τα λατινικά νούμερα
Ι- Cot Co
ΙΙ-Πύλη Ngo Mon .
ΙΙΙ- Παλάτι Thai Hoa
ΙV-Αίθουσες Μανδαρίνων
V-Βασιλικό θέατρο
VI-Βασιλική βιβλιοθήκη.
VII-Περίπτερο Hien Lam
VIII- Mieu ή Ναός των γενεών.
IX-Ναός Hung Mieu

-(Ι) Cot Co (1809) Ο πύργος με την τεράστια σημαία ύψους 37 μέτρων.
-(II) Πύλη Ngo Mon(1883) Από την μεσαία πόρτα έμπαινε μόνο ο αυτοκράτορας. Επάνω είχε το ονομαζόμενο παρατηρητήριο των 5 Φοινίκων. Επάνω από αυτό υπάρχει ένα δωματιάκι που οι γυναίκες της αυλής μπορούσαν να βλέπουν πίσω από γρίλιες.

-(III) ΠαλάτιThai Hoa (1805) ή Παλάτι της Υπέρτατης Αρμονίας. Εδώ υπήρχε ο Θρόνος και γίνονταν οι ενθρονίσεις και η υποδοχή των πρεσβευτών.(αναστηλωμένο)
Μόνο οι γηραιότεροι μανδαρίνοι έμπαιναν μέσα ,οι άλλοι έτρωγαν πόρτα ,στέκονταν απ΄ έξω.

-(IV) Μία από τις 2 αίθουσες μανδαρίνων. Η μία για τους πολίτες και η άλλη για τους στρατιωτικούς ,για να βάζουν τα τελετουργικά τους ρούχα.
-(V) Βασιλικό θέατρο (1826)

-(VI) Βασιλική βιβλιοθήκη, αναστηλωμένη (1821)Σήμερα χρησιμοποιείται για παραστάσεις,συναυλίες κτλ
-(VII) Περίπτερο Hien Lam(1824)

-(VIII) Mieu ή Ναός των γενεών, αφιερωμένο στην δυναστεία Nguyen (αναστηλωμένο)

-(IX) Ναός Hung Mieu Ήταν αφιερωμένος στους γονείς του αυτοκράτορα Gia Long με αντικείμενα των θανόντων.
-Από την πύλη αυτή ερχόταν το φαγητό στην απαγορευμένη πόλη. Για τον Tu Duc, έφερναν καθημερινά 50 πιάτα για να δοκιμάσει!

Ένα άλλο σημαντικό μνημείο της Χουέ είναι η παλιότερη παγόδα της πόλης(1601) Thien Mu ή Ουράνια Κυρία .Ο πύργος της Phuoc Duyen ,21 μέτρων και με 7 πατώματα, αποτελεί το σύμβολο της πόλης.
Από αυτό το μοναστήρι ξεκίνησε το 1963 ο βουδιστής ιερέας Thich Quang Duc και πήγε στην Σαϊγκόν όπου δύο άλλοι μοναχοί τον περιέχυσαν με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε για να διαμαρτυρηθεί διαμαρτυρόμενος με αυτόν τον τρόπο για τα τρομερά βασανιστήρια της κυβέρνησης προς τους ιερείς. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Thich Quang Duc δεν έβγαλε κανέναν ήχο, ούτε κουνήθηκε καν, όση ώρα καιγόταν μέχρι να ξεψυχήσει...
Στο μοναστήρι υπάρχει το αυτοκίνητο με το οποίο πήγε στην Σαϊγκόν.
-Η παγόδα Thien Mu ή Ουράνια Κυρία
-Το εσωτερικό της παγόδας
-Η φωτογραφία αυτή έκανε το γύρω του κόσμου το 1963 και άρχισε να κινεί την προσοχή για το τι γίνεται στο Βιετνάμ..
.
Η μέρα έκλεισε με μια ωραία βόλτα με καραβάκι στον ποταμό των Αρωμάτων μέσα στο οποίο νέα χαριτωμένα κορίτσια και αγόρια έπαιξαν και τραγούδησαν τοπικά τραγούδια.
Την άλλη μέρα με το αεροπλάνο βρεθήκαμε στην Σαϊγκόν .




ΤΑ  ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ



Όταν ήμουνα στο σχολείο θυμάμαι ότι οι μεταφράσεις που είχαμε για τα αρχαία έγραφαν στην πρώτη σελίδα :Έκδοση βελτιωμένη και επαυξημένη .
Έτσι και αυτό το επίκαιρο ποστ που το είχα πρωτοδημοσιεύσει πέρυσι
(με 27 ενδιαφέροντα σχόλια) το βελτίωσα και πρόσθεσα αρκετά νέα στοιχεία που πήρα κυρίως, αλλά όχι μόνον, από το βιβλίο της Ε, 1821 Οι αθέατες όψεις.
Σύντομα αμέσως μετά την 25η Μαρτίου η συνέχεια για το Βιετναμ.


Το εικοσιένα ,έχουμε ως την ώρα την ιστορία του;
Φοβάμαι πως όχι.
Την μυθολογία του ;
Φοβάμαι πώς ναι.


Κωστής Παλαμάς


Η παρόρμηση για να γραφτεί αρχικά το ποστ αυτό ήταν μια δήλωση του μακαρίτη πλέον Χριστόδουλου που είχε πει τότε κάτι που είχα συμφωνήσει πλήρως μαζί του.
Είχε πεί: Είναι απαράδεκτο τα παιδιά μας να διδάσκονται παραχαραγμένη ιστορία ..και είπα και εγώ ,ν΄ αγιάσει το στόμα σου μεγάλε! (μετά σκέφτηκα ότι αν δεν είναι αγιασμένο το δικό του ποιανού θα είναι ,το δικό μου;)
Μετά όμως θυμήθηκα την παραπάνω εικόνα με τον Χριστόδουλο να σηκώνει το λάβαρο της Αγίας Λαύρας σαν γνήσιος επαναστάτης ,τότε που αγωνιζόταν για τις ταυτότητες, έχοντας την συμπαράσταση του νυν Πρωθυπουργού , της χειρουργού συζύγου του και του γκαντέμη.
Προφανώς τον καιρό που σπούδαζε στην Χούντα ο μακαρίτης δεν είχε διαβάσει τίποτα για το πότε ξεκίνησε και από ποιους η Επανάσταση ,ούτε ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν σήκωσε κανένα λάβαρο στην Αγία Λαύρα για ένα απλό λόγο :δεν ήταν εκεί!
Θα αναρωτηθεί κανείς :ποιος κακοήθης Ανθέλλην προδότης τα λέει αυτά, ενώ εμείς στο σχολείο μάθαμε άλλα τα οποία και είναι τα σωστά και τα όποια και πρέσβευε και ο Χριστόδουλος;
Γιατί αν δεν τα πίστευε θα έφερνε από την Αγία Λαύρα το ένδοξο λάβαρο της κήρυξης της επανάστασης για να κηρύξει την επανάσταση των ταυτοτήτων ;
Δεν είμαστε με τα καλά μας!
Τα γράφει όμως ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών στα απομνημονεύματα του που τα έγραφε κατά την διάρκεια του Αγώνα!
Όχι μόνο λοιπόν δεν αναφέρει ένα τόσο σημαντικό γεγονός, αλλά γράφει πως από αρκετές μέρες πριν είχε φύγει για τα Νεζερά και από τις 24 Μαρτίου και μετά βρισκόταν στην επαναστατημένη Πάτρα.
Αλλά ας δούμε τι είχε προηγηθεί της απελευθέρωσης της Πάτρας.
Όλα ξεκινούν όταν στις 22 Φεβρουαρίου 1821, ο Υψηλάντης περνά τον Προύθο και για πρώτη φορά ακούγεται η κραυγή «Ζήτω η Λευτεριά»
Ο στρατός του Υψηλάντη αποτελούνταν από αρχικά από Αλβανούς, Σέρβους και Βούλγαρους μισθοφόρους που είχαν πληρωθεί καλά και είχαν πολεμική εμπειρία και Έλληνες ήσαν μόνο οι διοικητές .Ο Ιερός Λόχος βέβαια που σχηματίστηκε αργότερα ήταν καθαρά Ελληνικό σώμα.
Στις 24 Φεβρουαρίου στο στρατόπεδο του Ιασίου ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ την Επανάσταση και αρχίζει την προκήρυξη του με την φράση «ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ» και τελειώνει με την φράση «ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΟΙ ,Η ΠΑΤΡΙΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ»
Ουσιαστικά λοιπόν η Επανάσταση τότε αρχίζει.
Ο πρώτος μάρτυρας της Επανάστασης είναι ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΠΑΣ, φιλικός, που όταν τον έπιασαν οι Τούρκοι ,σε αποστολή που τον είχε στείλει ο Υψηλάντης , προτίμησε να πέσει σε ένα βάραθρο και να πεθάνει παρά να τον βασανίσουν και να φανερώσει τα μυστικά της Εταιρείας.

Στις 16 Μαρτίου με διαταγή του Παπαφλέσσα ο Νικόλας Σολιώτης χτύπησε στο Αγρίδι Τούρκους. Ο Παπαφλέσσας φοβόταν προδοσίες από τους προεστούς και γι΄ αυτό εξώθησε τα πράγματα ώστε να μην μπορούν αυτοί να κάνουν πίσω.
Για τον λόγο αυτό ο Σολιώτης ονομάστηκε «πυροδότης του Αγώνα»
Στο λιμάνι του Αρμυρού είχε φθάσει ένα πλοίο με πολεμοφόδια που έστελναν οι Φιλικοί της Σμύρνης. Ο Παπαφλέσσας ζήτησε από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που ήταν διστακτικός, να ζητήσει να άδεια εκτελωνισμού από τους Τούρκους έτσι ώστε αν έπαιρναν χαμπάρι τι ήταν το φορτίο να έχει εκτεθεί και να μην μπορεί να κάνει πίσω.
Στις 17 Μαρτίου οι αρχηγοί της Μάνης με επικεφαλής τον Κατσάκο Μαυρομιχάλη αναγκάζονται πλέον, μετά από σύσκεψη στην Αρεόπολη(τότε Τσίμοβα), να επαναστατήσουν.
Στις 18 Μαρτίου οι αδελφοί Χονδρογιανναίοι με την έγκριση του Ασημάκη Ζαΐμη χτυπούν τον Τούρκο Σεϊντή και του παίρνουν τα χρήματα του ντοβλετιού που είχε, για να χρηματοδοτήσουν τον Αγώνα.(σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ο Όθωνας το 1836 τους αποκεφάλισε στο Ανάπλι !)
Στις 20 Μαρτίου οι Πετμεζέοι με τους μανιάτες και στις 21 οι Χαραλάμπης, Σολιώτης και Παπαδόπουλος πολιορκούν τον Βοεβόδα των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου.
Οι Τούρκοι των Πατρών την ίδια μέρα κλείνονται στο Κάστρο και χτυπάνε τους Έλληνες με την ελπίδα ότι θα προλάβουν την εξέγερση.
Τότε ένας απλός τσαγκάρης ο Παναγιώτης Καρατζάς ξεσηκώνει τον λαό και καταφέρνει να ελευθερώσει την Πάτρα και έτσι αυτή είναι η πρώτη ελεύθερη πόλη που υψώθηκε ή σημαία της Επανάστασης.
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στα απομνημονεύματα του γράφει για την μύηση στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα του Νικόλαου Σολιώτη και του Παναγιώτη Καρατζά :..Και εις μεν τον πρώτον βαθμόν εισήγαγον τους χυδαίους και απαίδευτους, εις δε τον β΄τους επισημοτέρους…
Η ανδρεία και η εντιμότητα του «χυδαίου και απαίδευτου» Καρατζά ανταμείφτηκε δεόντως. Οι πατρινοί κοτζαμπάσηδες ,που δεν τους άρεσε η λαϊκή αποδοχή που είχε ,έβαλαν δικούς τους και τον σκότωσαν στις 24 Αυγούστου!
Στις 22 Μαρτίου ο αδελφός του Πετρόμπεη ,Κυριακούλης Μαυρομιχάλης ύψωσαν την επαναστατική σημαία στο Μαραθονήσι-Γύθιο αφού προηγουμένως είχαν διασπείρει την φήμη ότι έρχονται ευρωπαϊκές δυνάμεις οπότε δημιουργήθηκε πανικός στους Τούρκους οι οποίοι εγκατέλειπαν τους πύργους τους.
Στις 23 Μαρτίου μετά από μεγάλη προσπάθεια του Παπαφλέσσα ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης κήρυξε την επανάσταση στη Μάνη και με 2500 άνδρες μαζί με τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα ,τον Αναγνωσταρά ,τον Νικηταρά και πολλούς οπλαρχηγούς της Δυτικής Μάνης καταλαμβάνει την Καλαμάτα που γίνεται η δεύτερη ελεύθερη πόλη του Αγώνα χωρίς να δώσει μάχη γιατί παραδόθηκε με αντάλαγμα την διασφάλιση της ζωής των Τούρκων
Το ίδιο μεσημέρι μπροστά στις όχθες του χειμάρρου Νέδωνος έγινε η σύσταση της επαναστατικής επιτροπής της «Μεσσηνιακής Γερουσίας» και ο Πετρόμπεης ονομάστηκε «αρχιστράτηγος των σπαρτιατικών δυνάμεων»
Την ίδια μέρα έστειλε και το πρώτο ουσιαστικά διπλωματικό έγγραφο της Ελλάδας την «προειδοποίησιν είς τας ευρωπαϊκάς αυλάς» που ζητούσε την βοήθεια τους.
Στις 24 Μαρτίου ,και αφού η Πάτρα είχε ήδη ελευθερωθεί ήδη πριν 3 μέρες, μπαίνουν στην πόλη από τα Νεζερά καμαρωτοί καβαλαραίοι με τους ενόπλους τους ο Ζαϊμης , ο Χαραλάμπης ,ο Λούτος , ο Ρούφας και ο Γερμανός και αγνοώντας τον Καρατζά φτιάχνουν το Επαναστατικό η Αχαϊκό Διευθυντήριο.
Βέβαια χάρις σε αυτή την απόλεμη εξουσία η Πάτρα ξανάπεσε στα χέρια των Τούρκων, οι κοτζαμπάσηδες την κοπάνησαν και μόνο ο Καρατζάς μέσα στην γενική σφαγή που επακολούθησε κράτησε μια θέση κοντά στην πόλη και υπερασπίστηκε τα γύρω χωριά.
Όχι μόνο λοιπόν δεν σήκωσε κανένα λάβαρο ο Γερμανός ,ούτε και ήταν στην Αγία Λαύρα, αλλά και δεν είχε και καμία διάθεση προηγουμένως για εξέγερση.
Όταν τον Ιανουάριο του 1821 στην συνάντηση στη Βοστίτσα (Αίγιο), στο σπίτι του κοτζαμπάση Ανδρέα Λόντου, ο Παπαφλέσσας προσπαθούσε να ξεσηκώσει τους προεστούς και τους δεσποτάδες δείχνοντας τους το συστατικό γράμμα του Υψηλάντη, όλοι αρνήθηκαν και ο Γερμανός γράφει στα απομνημονεύματα του:
Ο δε Δικαίος ,άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλον φροντίζον ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους ,δια να πλουτίση εκ των αρπαγών ,τους εβεβαίωνε, ότι τα πάντα είναι έτοιμα.
Εδώ που τα λέμε ο Παπαφλέσσας τους είπε, με τον πειστικό τρόπο που είχε ,ένα σωρό ψέματα και υπερβολές. Έλεγε ότι η έναρξη της Επανάστασης είναι θέληση του Τσάρου ,ότι έχουν ήδη σταλεί στην Ύδρα τρεις χιλιάδες τουφέκια, τριακόσια βαρέλια μπαρούτι, τριακόσια σπαθιά και εξακόσιες χιλιάδες ρούβλια και ότι έρχεται και ένα παρόμοιο φορτίο για την Πελοπόννησο!
Φεύγοντας ο Παπαφλέσσας για την Μάνη φρόντισε να βάλει μερικούς φιλικούς να κάνουν επεισόδια που θα εξέθεταν τους προκρίτους στους Τούρκους. Μερικοί κοτζαμπάσηδες πρότειναν να τον καταδώσουν στους Τούρκους ενώ άλλοι να τον δολοφονήσουν για να ξεμπερδεύουν από αυτόν αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο γιατί ποτέ δεν κυκλοφορούσε μόνος του. Η απειλή όμως του «εξωλέστατου» Παπαφλέσσα ότι θα ξεκινούσε την Επανάσταση με τους «χυδαίους» και «απαίδευτους» και ..σεις δε κάμετε ότι θέλετε με τους Τούρκους… έθετε σε κίνδυνο την εξουσία των κοτζαμπάσηδων στις επαρχίες γιατί έτσι και αλλιώς η οθωμανική διοίκηση θα τους θεωρούσε υπεύθυνους για την εξέγερση.
Από την άλλη μεριά οι Τούρκοι πίστευαν ότι χωρίς αυτούς καμία εξέγερση δεν ήταν δυνατή και γι΄ αυτό ο τοποτηρητής του Χουρσίτ Πασά κάλεσε τους κοτζαμπάσηδες και τους αρχιερείς στην Τριπολιτσά. Σχεδόν όλοι οι κοτζαμπάσηδες και αρχιερείς της Αχαΐας αρνήθηκαν να πάνε, όποτε έχοντας πλέον εκτεθεί στην τουρκική διοίκηση κατέφυγαν στην Αγία Λαύρα(10ή 13 Μαρτίου) για να δουν τι θα κάνουν. Εκεί πείστηκαν και οι επιφυλακτικοί ότι δεν έχουν πλέον δυνατότητα να αναβάλουν ή να αποτρέψουν την επανάσταση και σκόρπισαν στα Νεζερά ,στην Κερκινή,στην Ζαρούχλα και στο Διακοφτό ώστε να συντονίσουν την δράση τους με τα διάφορα ένοπλα σώματα που υπήρχαν πλέον στην περιοχή.

Πως όμως δημιουργήθηκε η πλαστογράφηση της ιστορίας με τον μύθο της 25 Μαρτίου ;
Μέχρι το 1834 δεν είχε κυκλοφορήσει τίποτα .
Άρχισε να κυκλοφορεί το 1840 και εδραιώθηκε το 1851 με την απόλυτα φανταστική ζωγραφική σύνθεση του Θ. Βρυζάκη.
Ήδη από την αρχή ο θρύλος αυτός διαψεύδεται από τους ιστορικούς της εποχής εκείνης όπως ο Σπυρίδων Τρικούπης ο Φιλήμων και ο Finlay.
Ακόμα και το διάταγμα του Όθωνα της 15-3-1838 που καθιέρωσε την 25 Μαρτίου 1821 σαν ημέρα έναρξης του Αγώνα δεν καθορίζει τον τόπο έναρξης.
Βέβαια ο Υψηλάντης ήδη από το 1820 είχε οραματιστεί την έναρξη της επανάστασης την 25η Μαρτίου για να έχει τον συμβολισμό ότι μαζί με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου γίνεται και ο ευαγγελισμός του έθνους.
Όμως η πραγματικότητα τελικά ήταν διαφορετική. Ο Υψηλάντης αναγκάστηκε να την ξεκινήσει ένα μήνα νωρίτερα αντί για την Πελοπόννησο από τα ανατολικά σύνορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ,στο Ιάσιο ,γιατί είχε πληροφορίες ότι η Πύλη είχε πληροφορίες σχετικά με την σχεδιαζόμενη επανάσταση.
Έτσι από τότε το ιερατείο και οι κοτζαμπάσηδες της εποχής δημιούργησαν τον μύθο της Παναγίας ως υπερμάχου στρατηγού που ξεκίνησε τον Αγώνα με ηγέτη τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και όλα αυτά που άλλού ;στην μονή της Αγίας Λαύρας!
Όπως λέει και ο Κορδάτος : Η εθνική γιορτή έχανε τον επαναστατικό της χαρακτήρα και έπαιρνε θρησκευτική απόχρωση.
Τώρα ήδη από τον Γεννάδιο τον Β ,τον Σχολάριο μέχρι τον Γρηγόριο τον Ε το ιερατείο θεωρούσε θεόδοτη την δουλεία των Ελλήνων στους τούρκους και προσπαθούσε να τους πείσει ότι: Η αντίσταση ενάντια των Τούρκων είναι πόλεμος κατά του Θεού. Τους δε αγωνιστές τους χαρακτήριζε απονενοημένους φυγάδες και αποστάτες ,παραβάτες θείων νόμων και κανονικών διατάξεων.
Παρ΄ όλα αυτά , μετά την επικράτηση της, κατάφερε να εμφανίσει ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της.
Ήδη την 23-3-1821 ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε αφόρισε την επανάσταση.
Εκδόθηκε «συνοδικό επιτίμιο» (αφορισμός) κατά του Μιχαήλ Σούτσου και του Αλέξανδρου Υψηλάντη το οποίο συνυπέγραψε και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Πολύκαρπος.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε τον αφορισμό της Επανάστασης από το Γρηγόριο τον Ε ως προσπάθεια να αποτρέψει την σφαγή των Ελλήνων στην Πόλη και αλλού, ένα είναι το γεγονός ,η εκκλησία δεν είχε συμμετοχή στην κήρυξη της Επανάστασης του 21 αλλά εκ των υστέρων έκανε κάθε προσπάθεια να την οικειοποιηθεί.
Είναι προφανές πάντως ότι ο Γρηγόριος ο Ε΄ δεν είχε και ιδιαίτερη συμπάθεια προς τα επαναστατικά ρεύματα της εποχής που σε μεγάλο βαθμό τα ενέπνεε η πρόσφατη Γαλλική Επανάσταση με τον έντονα αντικληρικό της πνεύμα.
Ήδη σε εγκύκλιο του προς τους κατοίκους των Ιονίων Νήσων ήταν καταδικαστικός για την Γαλλική Επανάσταση και προέτρεπε τους Επτανησίους να βοηθήσουν την απελευθέρωση τους από τους άπιστους Γάλλους και να δεχτούν την Ρωσική διοίκηση(προφανώς γιατί οι Ρώσοι ήσαν ορθόδοξοι).
Αν λοιπόν οι Έλληνες αρχίσουν να μαθαίνουν την αληθινή ιστορία θα μάθουν και την πραγματικότητα για τον μύθο της έναρξης του αγώνα στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, για τον μύθο του κρυφού σχολειού, και για τον μεγάλο μύθο του ένδοξου Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και θα καταλάβουν τότε γιατί το ιερατείο επιμένει φανατικά στην διατήρηση τους παραχαράσσοντας για τόσα χρόνια την ιστορία.