Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΤΙΤΙΒΙΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ TWITTER



Εργάτες: Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
Κεφαλαιοκράτες: Νόμος είναι το συμφέρον του καπιταλιστή.
Όλοι οι άλλοι εφαρμόζουν τους νόμους της πολιτείας και τελικά είναι αυτοί που πληρώνουν την νύφη!


Τόσα δακρυγόνα που έριξαν τα ΜΑΤ δεν θα αυξήσουν κι άλλο το δημόσιο χρέος;


Για προβοκάτορες με μολότοφ έχουμε ακούσει.
Για προβοκάτορες με γιαούρτι μαζί του δεν το είχαμε φανταστεί.
Και στην Λιάνα βρέ άθλιε;
Δεν σκέφτηκες ότι θα μας πολυβολεί για μέρες από τηλεοράσεως μιλώντας πιο γρήγορα από τον Βενιζέλο και με πιο διαπεραστική φωνή από τον Άδωνη;


Πως στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ δεν διεισδύουν ποτέ μπαχαλάκηδες ενώ σε όλους τους άλλους δεν έχουν πρόβλημα;
Μήπως όταν τους βλέπουν να έχουν σακίδιο στις πλάτες, τους πετάνε έξω;


Τι είπε ο Κουρουπλής πριν ψηφίσει ΟΧΙ;
Μόλις είδα το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον!


Γιατί ο Γιώργος έχει παντελή έλλειψη χιούμορ;
Γιατί δεν άκουσε την πρόταση Καρατζαφέρη να ζητήσει ως αναγκαία προϋπόθεση το νομοσχέδιο να ψηφιστεί από 180!


Γιατί πετάξανε τα ΜΑΤ δακρυγόνα στον κόσμο που έτρωγε σουβλάκια στου Μαϊρακτάρη;
Γιατί είχανε χορτάσει από πέτρες στο Σύνταγμα οπότε κανένα σουβλάκι θα ήταν ευπρόσδεκτο!


Ο εισαγγελέας παρέπεμψε τους συλληφθέντες διαδηλωτές που φώναζαν το σύνθημα Μπάτσοι, γουρούνια ,δολοφόνοι για προσβολή της αξιοπρέπειας των γουρουνιών.


Άντε τώρα να κουβαλάνε νέες ταφόπλακες για να ξαναστρώσουν την πλατεία!


Keep walking!
Κι άμα ξεκινήσει το πλοίο για τα νησιά γράψε μου!


Live your myth in Greece !
Γέμισε τα πνευμόνια σου καθαρό αέρα στο κέντρο της Αθήνας, γνώρισε από κοντά τα ευγενικά παιδιά της αστυνομίας, θαύμασε την εικαστική παρέμβαση στην Ακρόπολη του ΠΑΜΕ, κάνε νέους φίλους στις προβλήτες του Πειραιά μέχρι κάποτε να φύγει το πλοίο.


Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε , ο πρωθυπουργός μας, μας είπε πως λεφτά υπάρχουν!

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ





Όλοι μας έχουμε τραγουδήσει στα νιάτα μας σε εκδρομές το τραγουδάκι ΄Ηταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο, και όταν φτάναμε στο στίχο και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί έμπαιναν διάφορα ονόματα της παρέας .
Δεν είχα φανταστεί ποτέ μου ότι το παραδοσιακό αυτό γαλλικό τραγουδάκι που ήταν και από τα πρώτα που τραγουδούσε κανείς στα γαλλικά όταν μάθαινε την γλώσσα, βασίζεται σε μια πραγματική τραγική ιστορία, με κανιβαλισμούς, το ναυάγιο της Μέδουσας που ο αρχαιοελληνικός ναυτικός όρος όλεθρος αναυμάχητος αποδίδει πλήρως την καταστροφή ενός πολεμικού πλοίου χωρίς ναυμαχία.
Διαβάζοντας για την παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών του Θωμά Μοσχόπουλου: Μέδουσα - Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια, μου γεννήθηκε η απορία για αυτό το ναυάγιο που προκάλεσε την θεατρική παράσταση και στο οποίο αναφέρεται επίσης το παραπάνω τραγουδάκι, και για το οποίο δεν είχε τύχει να διαβάσω μέχρι σήμερα κάτι σχετικό.
Στις 5 Ιούνιου 1816 η φρεγάτα του Γαλλικού Ναυτικού "Μέδουσα" , μαζί με άλλα 3 πλοία ,σαλπάρει από το Εξ της Γαλλίας για το Saint Louis της Σενεγάλης, για να παραλάβει την αποικία από τους Βρετανούς από τους όποιους τους χαρίστηκε σαν απόδειξη της ευαρέσκειας τους για την αποκατάσταση της βασιλείας στην Γαλλία.
Ο Ναπολέων έχει ηττηθεί πριν ένα χρόνο στο Βατερλώ και στο θρόνο είχε ανέλθει ο Λουδοβίκος XVIII.
Κυβερνήτης στην "Μέδουσα" τοποθετήθηκε ο 53χρονος αριστοκράτης Viscount Hugues Duroy de Chaumereys που δεν είχε ξανακυβερνήσει πλοίο και είχε και 25 χρόνια απομακρυνθεί από την θάλασσα.Ο Chaumereys ήταν πιστός μοναρχικός και μετά από μια αποτυχημένη επιδρομή των μοναρχικών είχε διαφύγει στην Αγγλία.
Το πλοίο μετέφερε περίπου 400 άτομα, μεταξύ των οποίων τον νέο κυβερνήτη της Σενεγάλης και τους στρατιώτες του, μια ομάδα αποίκων οι περισσότεροι δημοκρατικοί που θέλουν αν κάνουν μια νέα αρχή στην ζωή τους, και 160 μέλη του πληρώματος.
Ο ανεπαρκής Chaumereys αντί να βασιστεί στους υπό αυτόν αξιωματικούς πολλοί από τους οποίους ήσαν δημοκρατικοί και έμπειροι γιατί είχαν λάβει μέρος στους πρόσφατους πολέμους βασίστηκε στα λεγόμενα ενός επιβάτη που ισχυριζόταν πως γνώριζε τις τότε κακά χαρτογραφημένες ακτές της Αφρικής.
Θέλοντας να φτάσει πιο γρήγορα από τα άλλα πλοία η Μέδουσα έπλευσε κοντά στις αφρικανικές ακτές και έτσι τα ξεπέρασε μεν αλλά έχασε και την επαφή με αυτά . Δυστυχώς όμως το πλοίο κόλλησε σε μια ξέρα ανοικτά της Μαυριτανίας, έριξε αρχικά ότι μπορούσε από περιττά βάρη ελπίζοντας ότι με την παλίρροια θα ξεκολλούσε, όμως δεν ξεκόλλησε, αλλά παρ΄όλα αυτά ο κυβερνήτης δεν επέτρεψε στο πλήρωμα να πετάξει τα κανόνια του πλοίου γιατί φοβήθηκε τον αντίκτυπο που θα είχε αυτό στη Γαλλία και έτσι τελικά αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει .
Στις 6 μόνο λέμβους του πλοίου επιβιβάστηκαν οι προύχοντες, οι βαθμοφόροι και οι ναυτικοί, ενώ 148 άνδρες και μια γυναίκα, ανέβηκαν σε μια μικρή και ελαφριά σχεδία που έφτιαξαν εκ των ενόντων οι μαραγκοί του πλοίου, έχοντας μια σακούλα γαλέτες, λίγο κρασί, και δύο φλασκιά νερό που καυγαδίζοντας μεταξύ τους ,το έχυσαν. Με το βάρος τόσων ανθρώπων η σχεδία ήταν μισοβυθισμένη και το νερό έφτανε περίπου μέχρι την μέση τους. Επάνω στην "Μέδουσα" έμειναν 17 άτομα από τα οποία μετά 52 μέρες βρέθηκαν ζωντανοί και μισότρελοι μόνο 3.

Την σχεδία την έσερνε μια βάρκα και είτε τυχαία είτε εκ προθέσεως ο υποπλοίαρχος έκοψε το σχοινί που ήταν δεμένη και έτσι αυτή μένει ακυβέρνητη για 13 μέρες μέχρι να την βρει το πλοίο "Αργος". Φρικτές ιστορίες είχαν γίνει αυτό το διάστημα επάνω στην σχεδία από τους διψασμένους και πεινασμένους ναυαγούς. Καυγάδες με δολοφονίες και τραυματισμούς, πληγωμένοι να πετάγονται στην θάλασσα, άλλοι να παραφρονούν, άλλοι να πεθαίνουν από πείνα και αφυδάτωση, κανιβαλισμοί σε πτώματα που τα ξέραιναν στον ήλιο για μπορέσουν να τα φάνε χωρίς αηδία. Τελικά βρέθηκαν ζωντανοί σε άθλια κατάσταση 15, και από αυτούς οι 5 πέθαναν λίγο μετά την διάσωση τους.
Η τραγωδία αυτή προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην εποχή της και την εκμεταλλεύτηκε ανάλογα η βοναπαρτική αντιπολίτευση της εποχής .
Ο κυβερνήτης της "Μέδουσας" πέρασε από στρατοδικείο το οποίο και τον αθώωσε γιατί οι Γάλλοι δεν ήθελαν να γελοιοποιηθούν στα μάτια των Βρετανών για την ανικανότητα του αριστοκράτη κυβερνήτη που είχαν τοποθετήσει στο πλοίο.Βέβαια πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στο κήπο του μέσα στην γενική περιφρόνηση και όταν κυκλοφορούσε στον δρόμο τα παιδιά του πετούσαν πέτρες.



Η ιστορία αυτή συγκλονίζει τον νεαρό ζωγράφο Jean-Louis-Théodore Gericault (1791-1824), ο οποίος προερχόμενος από πλούσια οικογένεια, είχε την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψει αρκετά χρήματα προκειμένου να ζωγραφίσει ένα τεράστιο πίνακα διαστάσεων 4,91Χ 7,16 μέτρων όπως είναι το "Ναυάγιο της Μέδουσας".
Επίσης θέλοντας να απεικονίσει πιστά την τραγωδία που διαδραματίστηκε επάνω στην σχεδία, διαβάζει ένα φυλλάδιο που έγραψαν δύο από τους επιζήσαντες του ναυαγίου, ο Henri Savigny και ο Alexandre Correard, οι οποίοι και απεικονίζονται στο κάτω μέρος του ιστού, κατασκευάζει δε ένα ακριβές αντίγραφο της σχεδίας στο εργαστήριο του το οποίο και μετέφερε απέναντι από το νοσοκομείο Βeaujon στο οποίο πήγαινε και παρατηρούσε τα πρόσωπα των μελλοθανάτων και τα νεκρά σώματα στο νεκροτομείο. Χρησιμοποίησε επίσης και ζώντα μοντέλα και ο Ευγένιος Ντελακρουά είναι το πτώμα με τα απλωμένα χέρια και το πρόσωπο κάτω στο κέντρο της σύνθεσης. Για να ολοκληρώσει απερίσπαστος το έργο του, κουρεύεται και κλείνεται για 8 μήνες στο ατελιέ του.
Όταν το πλοίο της σωτηρίας των ναυαγών φάνηκε στον ορίζοντα και το είδαν οι ναυαγοί, αυτό για δύο ώρες περίπου χάθηκε πάλι, μέχρι τελικά να τους βρει και να τους σώσει. Στον πίνακα δεν γνωρίζουμε αν αποτυπώνεται η στιγμή που έχει φανεί το Άργος ή απομακρύνεται και οι επιζώντες προσπαθούν απελπισμένα να τραβήξουν την προσοχή του.
Ο πίνακας εκτίθεται για πρώτη φορά στο Σαλόνι Ζωγραφικής που άνοιξε στις 25 Αυγούστου 1819, αποτελεί ένα από τα βασικά εκθέματα της έκθεσης και λόγω της φήμης του που έχει προηγηθεί της έκθεσης του, έχει λογοκριθεί ο τίτλος του που γράφεται στο βιβλίο της έκθεσης ως Σκηνή Ναυαγίου.
Το έργο προκαλεί αίσθηση στο κοινό από έντονο θαυμασμό μέχρι αποστροφή.
Ταυτόχρονα του αποδίδονται πολλές ερμηνείες, ως αλληγορία που σχετίζεται με την πολιτική κατάσταση στην χώρα μέχρι το τότε γιγαντούμενο κίνημα για την απελευθέρωση των μαύρων, λόγω του κεντρικού ήρωα που είναι μιγάς ή μαύρος. Παρ΄όλη την απήχηση που είχε το έργο ο Gericault δεν βρήκε αγοραστή και εξέθεσε το έργο του στην Ευρώπη και την Αγγλία με πληρωμή εισιτηρίου, τακτική που δεν ήταν ασυνήθης εκείνη την εποχή.40.000 άνθρωποι το είδαν μόνο στο Λονδίνο το οποίο ενθουσιάστηκε από το έργο.
Πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου του ο Gericault πέθανε σε ηλικία μόλις 32 ετών από φυματίωση της σπονδυλικής στήλης .
Με την μεσολάβηση ενός φίλου του, μετά τον θάνατο του, ο πίνακας αγοράστηκε από την Γαλλική κυβέρνηση και εκτίθεται στο Λούβρο γλυτώνοντας από την πρόθεση μερικών γάλλων ευγενών που είχαν σκοπό να τον τεμαχίσουν και να τον πουλήσουν σε κομμάτια.




Ο πίνακας όπως εκτίθεται στο Λούβρο και όπως το ίδιο το μουσείο μας δίνει σε μεγέθυνση 3 επί μέρους τμήματα του.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 28-8-2015
Ένα έργο του ιδιόρρυθμου Αμερικανού φωτογράφου Joel-Peter Witkin  είναι σαφώς εμπνευσμένο από το Ναυάγιο της "Μέδουσας" (από εδώ)

ΠΡΟΣΘΗΚΗ  24-12-2015
Στο κόμικ Ο Αστερίξ Λεγεωνάριος υπάρχει σκίτσο που βασίζεται στον πίνακα. 
Ο αρχικουρσάρος το δηλώνει υπαινικτικά λέγοντας Je suis médusé, που σημαίνει «έμεινα άναυδος» (αφού όσοι αντίκριζαν τη Μέδουσα μαρμάρωναν). (Σχετικά με το κόμικ εδώ)



ΠΡΟΣΘΗΚΗ 26-1-2016
Ο Banksy με θέμα τους πρόσφυγες έχει χρησιμοποιήσει και αυτός το ναυάγιο της Μέδουσας.




ΠΡΟΣΘΗΚΗ 3-2-2016
 Ο Βρετανός γλύπτης, φωτογράφος και δύτης Jason deCaires Taylor δημιούργησε στον βυθό της θάλασσας ανοικτά της Λανθαρότε, του τέταρτου μεγαλύτερου νησιού των Καναρίων Νήσων  το «Museo Atlantico».
Σε  αυτό βρίσκεται H «Σχεδία της Λαμπεντούζα». Είναι μία μοντέρνα εκδοχή από τσιμέντο της περίφημης «Σχεδίας της Μέδουσας» του Τεοντόρ Ζερικώ. Το έργο αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω της μεγαλύτερης μετακίνηση πληθυσμών στην παγκόσμια ιστορία και των ανθρώπινων ζωών που χάνονται στη θάλασσα. φωτό: Jason deCaires Taylor Πηγή: www.lifo.gr




Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ



Μου ήρθαν με e-mail και σας τα μεταφέρω για να τα απολαύετε και σεις.

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από 2 Αμερικάνους μαθηματικούς που έχουν συνολική εμπειρία 70 ετών στην επιστήμη τους.

Έχει μια αδιαμφισβήτητη μαθηματική λογική που σε οδηγεί σε καθοριστικά αποτελέσματα.

Με καθαρά μαθηματική σκέψη τι σημαίνει όταν λέμε πέτυχε 100% ;

Τι είναι αυτό που μπορεί να σου δώσει πάνω από 100% επιτυχία ;

Θα έχετε ακούσει να σας ζητάνε να δώσετε πάνω από το 100% των δυνατοτήτων σας και πιθανόν να έχετε θαυμάσει αυτούς που το έχουν καταφέρει.

Πως λοιπόν μπορείς να το πετύχεις αυτό;

Ιδού λοιπόν η φόρμουλα της επιτυχίας, όπως μας την έδωσαν οι έμπειροι αυτοί μαθηματικοί αναγκαστικά βέβαια στα αγγλικά, γιατί έχουν χρησιμοποιήσει το αγγλικό αλφάβητο.

ΕΑΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ :

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΟΠΩΣ:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26.


ΤΟΤΕ :

H-A-R-D-W-O-R-K: (Σκληρή δουλειά)
8+1+18+4+23+15+18+11 =
98%

ΚΑΙ

K-N-O-W-L-E-D-G-E :(Γνώση)
11+14+15+23+12+5+4+7+5 =
96%

ΑΛΛΑ:

A-T-T-I-T-U-D-E :( Στάση, συμπεριφορά, διάθεση, αντιμετώπιση)
1+20+20+9+20+21+4+5 =
100%


ΚΑΙ:

B-U-L-L-S-H-I-T :( Τρίχες, σαχλαμάρες, αηδίες, μαλακίες)
2+21+12+12+19+8+9+20 =
103%

ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΣΟ ΨΗΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΟ ΚΩΛΟΓΛΥΨΙΜΟ:


A-S-S-K-I-S-S-I-N-G :(δουλικότητα, κολακεία, κωλογλύψιμο)
1+19+19+11+9+19+19+9+14+7 =
118%

Έτσι μπορούμε να συμπεράνουμε με μαθηματική βεβαιότητα , ότι ενώ η σκληρή δουλειά και η γνώση μπορεί να σε οδηγήσει κοντά στο 100% και η συμπεριφορά σου στο 100% ,εάν είσαι μαλάκας και κωλογλύφτης θα φτάσεις στην κορυφή!

Τώρα πλέον μπορείς να καταλάβεις γιατί κάποιοι βρίσκονται εκεί που είναι σήμερα!


ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΕΥΚΟΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΡΟΣ ΛΥΣΗ !


Βέβαια αν προσπαθήσετε να σκεφτείτε την λύση του παρακάτω προβλήματος στην τελείως άβολη στάση που σκάλισε ο Ροντέν τον Σκεπτόμενο μάλλον θα σας πονέσει πρώτα η μέση πριν να καταφέρει να λειτουργήσει ο εγκέφαλος!

Πρόβλημα:

Μία μητέρα είναι 21 χρόνια μεγαλύτερη από το παιδί της.

Σε έξι χρόνια, το παιδί της θα είναι 5 φορές νεώτερο από την μητέρα του.

Ερώτησις:

Που βρίσκεται ο πατέρας;



Σκεφθείτε καλά και αρχίστε τους υπολογισμούς




Λύσις :

-Η ηλικία του παιδιού είναι Χ

-Η ηλικία της μητέρας είναι Υ

X + 21 = Y

σε έξι χρόνια:

5(X + 6) = Y + 6

5X + 30 = X + 21 + 6

4X = -3

X = -3/4

Η ηλικία του παιδιού είναι: -3/4, δηλαδή..... -9 μηνών!

Συμπέρασμα:

Ο πατέρας βρίσκεται ΕΠΑΝΩ στην μητέρα !

Ή από πίσω...αλλά αυτό είναι ένα άλλο πρόβλημα !


Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ;



Όσοι καταφεύγουν σε απάτες αφ΄ ενός πιστεύουν ότι είναι εξυπνότεροι από τους άλλους, οπότε πιστεύουν πως η απάτη τους δεν θα αποκαλυφθεί ,αφ΄ ετέρου δε αν παρ΄ ελπίδα αποκαλυφτεί, μη έχοντας τσίπα απάνω τους δεν τους νοιάζει τ τι θα λέει ο κόσμος γι΄ αυτούς.

Όσο για τις συνέπειες, αυτές δεν τους απασχολούν γιατί ξέρουν πως ζουν σε ένα κράτος που αν έφτασε στο σημερινό χάλι αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην ανοχή που επιδεικνύεται σε ένα πλήθος απατεώνων κάθε λογής που έχουν καταστήσει την απάτη σχεδόν συνώνυμη της εξυπνάδας.

Για τον λόγο αυτό μόνο στην Ελλάδα θεωρείσαι από το κράτος εκ προοιμίου απατεών και σου ζητάνε ένα πλήθος πιστοποιητικών για να αποδείξεις ότι δεν είσαι ,ενώ στο εξωτερικό σε θεωρούν εκ προοιμίου έντιμο, σου ζητούν ελάχιστα αλλά αν σε πιάσουν ότι πήγες να τους ξεγελάσεις σου κόβουνε τον κώλο.

Πριν αρκετά χρόνια είχε διοριστεί σε μια θέση υφιστάμενου μου, ένας τύπος ανίκανος, τεμπέλης και ύπουλος και από αυτούς που τρώγοντας τα λεφτά του μπαμπάκα τους καταφέρνουν να πάρουν τελικά το πτυχίο τους μετά από 10 χρόνια από το κανονικό. Παρ΄ όλα αυτά είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έτσι αφού τον υπέστην περίπου 3 χρόνια τελικά απαλλάχτηκα από αυτόν, γιατί κατάφερε να πάρει μια ανώτερη θέση σε μία από τις εσχατιές της επαρχίας.

Βέβαια μη έχοντας σκοπό να παραμείνει εκεί, μετά από λίγο υπέβαλε τα χαρτιά του για μια θέση σε μεγάλη επαρχιακή πόλη αλλά τελικά στην θέση αυτή εκλέχτηκε άλλος που σαφώς είχε περισσότερα προσόντα.

Αδίστακτος όμως ο φίλος μας και προσκείμενος πάντα στην εξουσία, άσχετα από το κόμμα που την κατείχε, προσέφυγε στο δευτεροβάθμιο συμβούλιο ενστάσεων στο υπουργείο ευελπιστώντας πως με τα μέσα του θα έτρωγε την θέση από τον εκλεγμένο υποψήφιο.

Εκεί όμως δυστυχώς γι΄ αυτόν, η παροιμία που λέει "αγαπάει ο θεός τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη" απέκτησε κυριολεκτικό νόημα.

Μέλος της επιτροπής ήμουνα και εγώ ο οποίος μόλις πήρα στα χέρια μου τον φάκελο του έμεινα κατάπληκτος όταν διαπίστωσα πως το αδίστακτο αυτό καθίκι εμφάνιζε σε 5-6 επιστημονικές εργασίες δικές μου και των συνεργατών μου, ότι συμμετείχε και αυτός βάζοντας μάλιστα πρώτο το όνομα του!

Εκτός βέβαια της απόρριψης της ένστασης του, ζήτησα τότε και την πειθαρχική του δίωξη από το υπουργείο για την απάτη αυτή.

Βεβαίως και δεν έγινε τίποτα και βεβαίως έκτοτε αυτός βρίσκεται μονίμως με απόσπαση στην Αθήνα εκμεταλλευόμενος διάφορες χαριστικές διατάξεις νόμων .

Πρόσφατα μάλιστα διεκδικεί μόνιμη θέση στην Αθήνα αλλά και πάλι την πάτησε.

Συνυποψήφιος του ήρθε και με βρήκε για να με ρωτήσει για μερικές εργασίες που εμφανίζει να έχει κάνει μαζί μου τον καιρό που τον είχα υφιστάμενο .

Απτόητος από την ατιμωρησία του από την απάτη του τότε, και τώρα είχε κάνει ακριβώς το ίδιο !

Σε 4-5 εργασίες δικές μου και των συνεργατών μου, έβαλε πάλι πρώτο το ονοματάκι του!

Την περίπτωση αυτή θυμήθηκα όταν διάβασα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αντίστοιχη περίπτωση με αναπληρωτή καθηγητή σε περιφερειακό πανεπιστήμιο ο οποίος : ανήρτησε ως δικές του στον διαδικτυακό τόπο του πανεπιστημίου οκτώ μελέτες ξένων συναδέλφων του που είχαν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού, τις οποίες περιέλαβε και στο βιογραφικό του για να ανελιχθεί στη θέση του επίκουρου και στη συνέχεια του αναπληρωτή καθηγητή. Άλλαζε τα πραγματικά ονόματα των συγγραφέων με το δικό του, όπως και το έτος δημοσίευσης και διατηρούσε όλα τα άλλα στοιχεία, δηλαδή τους τίτλους των επιστημονικών μελετών και τα ξένα περιοδικά στα οποία είχαν δημοσιευθεί.

Ο θρασύτατος δε αυτός τύπος δεν δίστασε ακόμα από το να εμφανίσει σαν δική του μελέτη: που περιελήφθη σε τιμητικό τόμο που εξέδωσε το πανεπιστήμιο στη μνήμη του αναπληρωτή καθηγητή Απόστολου Κομπότη, και την οποία την είχε «κλέψει» από εισήγηση ξένου καθηγητή στο πλαίσιο συνεδρίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2005.

Με την ίδια θρασύτητα απολογήθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο λέγοντας πως τα αδικήματα αυτά έχουν παραγραφεί!

Θα πιστεύετε βέβαια ότι το πειθαρχικό συμβούλιο τον ξαπέστειλε στο σπίτι του .

Ε όχι βέβαια!

Τιμωρήθηκε με την ποινή της προσωρινής παύσης ενός έτους!

Μετά από ένα χρόνο δηλαδή, έχοντας εκτίσει την ποινή του ο λαμπρός αυτός επιστήμων θα μπορέσει ίσως να γίνει και τακτικός καθηγητής για να διδάσκει, εκτός του μαθήματος του, και ήθος στους φοιτητές του!

Αν θα ψάξετε στην σχετική ειδησεογραφία δεν θα διαβάσετε πουθενά ούτε σε πιο πανεπιστήμιο έγιναν αυτά ούτε ποιος είναι αυτός ο λαμπρός επιστήμων.

Πρέπει προφανώς τα προσωπικά δεδομένα των απατεώνων να προστατεύονται, ιδίως των πανεπιστημιακών και να φτάνουν στην δημοσιότητα μόνο όταν φτάνουν να τους χώνουν στην φυλακή για 10 χρόνια όπως τον καθηγητή της Πάτρας Τσιγγούνη.

Δυστυχώς αυτή ή έννοια του esprit de corps, είναι ανεπτυγμένη σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες που προσπαθούν έτσι να διαφυλάξουν τα παρεκτρεπόμενα μέλη τους από την τιμωρία και τον συνεπακόλουθο κοινωνικό διασυρμό, και έχει οδηγήσει την κοινωνία μας σε πλήρη παρακμή και ατιμωρησία των πάντων.

Εξ ίσου θλιβερό δε, είναι ότι με την συγκάλυψη των διαφόρων απατεώνων αυτό που πετυχαίνουν είναι η τελική απαξίωση όλων των μελών κάθε ομάδας αφού οι ίδιοι δεν επιτρέπουν να διαχωριστεί ή ήρα από το στάρι.

Ένα επίσης εξίσου θλιβερό επίτευγμα που προέρχεται από την παραπάνω αντίληψη, το οποίο και έχει γίνει ευρύτερα αποδεκτό στην κοινωνία μας, είναι ότι ο έλεγχος των πράξεων μας και η αξιολόγηση της δουλειάς μας είναι εκ προοιμίου διαβλητά γιατί και αυτοί που πρέπει να τα κάνουν δεν είναι αξιόπιστοι.

Έτσι λοιπόν παραμένουν όλοι ανεξέλεγκτοι και η αντίληψη του laissez faire από την οικονομία έχει περάσει στην Ελληνική κοινωνία σαν γενικότερη αρχή που καθορίζει την δράση των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.

Ο παραλογισμός δε που επικρατεί είναι ότι ενώ όλοι κόπτονται για των έλεγχο και την τιμωρία όσων διαπράττουν αδικήματα όταν πρόκειται για την δική τους επαγγελματική ομάδα αντιδρούν σε αυτόν με σθένος.

Όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να αίρεται η ασυλία των βουλευτών για αδικήματα άσχετα από τα καθήκοντα τους αλλά οι ίδιοι σπάνια το κάνουν, όλοι πιστεύουν ότι στα πανεπιστήμια πρέπει να επικρατεί αξιοκρατία αλλά οι πανεπιστημιακοί βγάζουν σπυράκια όταν ακούν για αξιολόγηση, όλοι θέλουν καλούς καθηγητές για τα παιδιά τους στα σχολεία αλλά τόλμα να μιλήσεις για επιθεωρητές στους καθηγητές, όλοι θέλουν έντιμη αστυνομία αλλά όλοι ξέρουν τι αποτέλεσμα έχουν οι διάφορες ΕΔΕ, όλοι μιλούν για κάθαρση στην δικαιοσύνη αλλά όλοι είδαμε σε τι βάθος έφτασε κτλ για να μην απαριθμήσω αντίστοιχα γιατρούς, δικηγόρους, παπάδες και όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες.

Δυστυχώς πια έχουμε από κάθε άποψη φτάσει στον πάτο του βαρελιού και το μόνο ελπιδοφόρο είναι ότι έχω αρχίσει αμυδρά να διαβλέπω πως άρχιζεΙ πλέον να υπάρχει μια ευρύτερη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να ξεφύγουμε πλέον από τις τριτοκοσμικές αυτές αντιλήψεις που διακατέχουν την κοινωνία μας.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ !



ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

Έχετε φάει γιαούρτι στο κεφάλι;
Σας έχουν δροσίσει με εκσφενδονισμένο μπουκαλάκι νερού ;
Έχετε πάει με την παρέα σας να φάτε και απ΄ έξω να υπάρχει χορωδία που να ψάλλει μελωδικά το δημώδες άσμα "κλέφτες";
Σας έχουν φυγαδέψει με καΐκι;
Σας έχει έρθει σβουριχτή πέτρα στο Δόξα πατρί;
ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ!
ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΕΝΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΟΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΔΕΟΝΤΩΣ


Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ ΔΕΣΠΟΤΑ!



Επειδή με βάφτισαν κοντά 4 χρονών, θυμάμαι πολύ καθαρά τα βαφτίσια μου και τον εαυτό μου που είχε καβαλήσει την κολυμπήθρα, αρνούμενος σθεναρώς να υποστεί το μυστήριο ή μάλλον ορθότερα το μαρτύριο της βαπτίσεως, από ένα χειροδύναμο παπά ο οποίος προσπαθούσε να με χώσει μέσα στην αχνίζουσα κολυμπήθρα με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο προσπαθούσε να ελευθερώσει την γενειάδα του από το χέρι μου που την είχε αδράξει απελπισμένα στην προσπάθεια μου να διασωθώ από τον επερχόμενο πνιγμό μου.

Τελικά στην μάχη μεταξύ εμού και της θρησκείας επεκράτησε βιαίως η θρησκεία με μερικές απώλειες τριχών από την γενειάδα του εξοργισμένου παπά και έτσι τελικά βαπτίστηκε ο ΔΟΥΛΟΣ του θεού, Αθεόφοβος .

Έκτοτε η σχέση μου με τις εκκλησίες εξαντλείται στις αναγκαστικές μου παρουσίες σε γάμους, βαπτίσεις και κηδείες.

Όμως εκτός από μένα υπάρχουν αρκετοί άλλοι ΔΟΥΛΟΙ του θεού που πηγαίνουν στην εκκλησία και αγάλλεται η ψυχή τους όταν βλέπουν ένα ΔΕΣΠΟΤΗ να λάμπει σαν πολυέλαιος μέσα στα χρυσοποίκιλτα άμφια του, φορώντας και την μίτρα με τα διάφορα πετράδια στο κεφάλι, σαν βυζαντινός αυτοκράτορας από την Πόλη, που πάλι με χρόνους και καιρούς πάλι δικιά μας θάναι.

Τι ωραιότερο λοιπόν δώρο θα μπορούσε να κάνει κανείς σε ένα ΔΕΣΠΟΤΗ, από μια νέα αρχιερατική στολή για να την φοράει και να καμαρώνει το χριστεπώνυμο ΠΟΙΜΝΙΟ τον τσοπάνη του, ιδίως στις μέρες μας που η μιζέρια και η κατάθλιψη του κόσμου από τα μέτρα που λαμβάνονται δεν τον αφήνουν να γιορτάσει όπως θα ήθελε στις 16 Ιουνίου την μνήμη του οσίου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ λόγω του μνημονίου;

Αυτό λοιπόν σκέφτηκε και ο πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Μαραγκός, πρωθιερέας τού εν Μυκόνω Μητροπολιτικού Ναού Ζωοδόχου Πηγής, και είχε την πρωτοβουλία να στείλει σχετική επιστολή στον δήμο υπενθυμίζοντας τους πως : ο μητροπολίτης Δωρόθεος κλείνει φέτος δέκα χρόνια ως ποιμενάρχης της πολυνησιακής μητρόπολης και πως «η γενέτειρά του διά του δήμου πρέπει να του προσφέρει ένα εκκλησιαστικό δώρο ως πνευματικό αντίδωρο...

Έχουμε ηθική υποχρέωση απέναντί του. Την 5η Ιουνίου, στην Ερμούπολη θα τελεστούν περίλαμπροι εορτασμοί και θα αφιχθούν επί τούτου δεκάδες αρχιερείς απ' όλη τη χώρα για να του ευχηθούν.

Και έρχεται αμέσως στο ζουμί :

Προτείνω και ελπίζω στην από κοινού ομόφωνη συγκατάθεσή σας ο δήμος μας εξ ονόματος όλου του μυκονιάτικου λαού να προσφέρει εκείνη την ημέρα στον εορτάζοντα μητροπολίτη μας μια αρχιερατική στολή».

Και επειδή βέβαια οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν φορούν άμφια και δεν θα ξέρουν που να απευθυνθούν, αλλά και ίσως σαν γνήσιοι φραγκοφονιάδες μπορεί να παράγγελναν τίποτα φτηνοράσα στην τιμή κανενός Armani,η επιστολή συνοδευόταν και από την προσφορά ιεροραφείου στη Θεσσαλονίκη -με κεντημένο ανθικό διάκοσμο και παράσταση μερικής απόψεως της Μυκόνου συμπεριλαμβανομένων της Θεοτόκου Τουρλιανής και Παραπορτιανής- που ανέβαζε το κόστος κοντά στα 10.000 ευρώ.

Βεβαίως δεν πιστεύω ότι η επιστολή αυτή μπορεί να θεωρηθεί από κανένα σαν γλείψιμο από τον παπά του ΔΕΣΠΟΤΗ του, ούτε βεβαίως να υποθέσει κανείς, ακόμα χειρότερα, ότι γράφτηκε καθ΄ υπόδειξη του.

Στο χριστιανικό αυτό νησί ήταν επόμενο η πλειοψηφία των συμβούλων με 14 υπέρ, και 7 κατά, να αποφασίσει να διαθέσει τα 10.000 ευρώ για την κατασκευή της αρχιερατικής στολής, αλλά τελικά επειδή κινδύνεψε να ζωντανέψει το άγαλμα της Μαντώς Μαυρογένους και να τους πάρει φαλάγγι όλους, ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ αποποιήθηκε την προσφορά και έτσι γιόρτασε τα 10 χρόνια του με τα παλιά του άμφια.

Βέβαια ο Δεσπότης έχει προφανώς σαν αγλαές παράδειγμα προς μίμηση τον μακαριστό Χριστόδουλο που με την χαρακτηριστική απλότητα που τον διέκρινε όταν ξεσφράγισαν το προσωπικό του δωμάτιο βρήκαν ΜΟΝΟ:50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία,12 στέμματα (μίτρες) από χρυσό και πολύτιμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα, κυρίως με διαμάντια, 25 ποιμαντορικές ράβδους (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία και ένα ολόκληρο θησαυρό από πολύτιμα αντικείμενα που μπορείτε εκτενώς να διαβάσετε εδώ.

Εκτός όμως από τα άμφια του, ως άνθρωπος με καλό γούστο, είχε: 600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα. Απ' αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια, όπως επίσης εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά, (μεταξωτά βρακιά δεν αναφέρονται), εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα και εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church' s, απ' αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκιπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ.

Εδώ που τα λέμε ως κληρικός μπορούσε να μην φοράει παπούτσια Church' s ;

Δεν μπορώ βέβαια ούτε κατά διάνοια να πιστέψω ότι ο αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας είχε όλα τα παραπάνω πολυτελή και χλιδάτα είδη γιατί σύμφωνα με την καταγγελία του έγκριτου Πατρινού αρχιμανδρίτη Κύριλλου Κωστόπουλου που δημοσιεύτηκε αλλά δεν αντικρούστηκε από κανένα: Ο Χριστόδουλος ήταν ομοφυλόφιλος και χειροτονούσε ομοφυλόφιλους κληρικούς.

Αλλά σαν γνήσιος φιλότεχνος είχε συλλέξει όλο αυτό τον θησαυρό και είχε προνοήσει να μπορεί να τον απολαύσει ο Ελληνικός λαός και χωρίς καμιά ματαιοδοξία έχει αφήσει :

Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ), για να κτιστεί ειδικό μουσείο με την επωνυμία, «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάσσονται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου.

Πράγματι μόλις γίνει αυτό το μουσείο θα είμαι εκ των πρώτων επισκεπτών του για να νιώσω έστω και από τα αγαπημένα του αντικείμενα την αύρα της πνευματικότητας του και της μεγάλης καρδιάς του, που με τόσο κόπο από τον οβολό της χήρας και του ορφανού, κατάφερε να μας προσφέρει γνήσια πνευματική ανάταση με την συλλογή του , την ίδια ακριβώς που αισθάνονται οι "αγανακτισμένοι" όταν με τα δάκτυλα ανοικτά αποτίουν φόρο τιμής στην Βουλή.


Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

"ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ




Λείποντας τις τελευταίες μέρες από εδώ, είχα ξεφύγει για λίγο από το καταθλιπτικό κλίμα της Ελλάδας που με τον σουγιά στο κόκαλο και με το λουρί στον σβέρκο δεν την βλέπω δυστυχώς να πετιέται από αρχής ν΄ αντρειεύει και να θεριεύει και ούτε να καταφέρνει να καμακώσει το θεριό με το καμάκι του ήλιου.

'Όμως σαν όλους τους εθισμένους, έτσι και εγώ μόλις γύρισα έπεσα με τα μούτρα στις εφημερίδες για να μάθω τι συνταρακτικά γεγονότα έγιναν στον τόπο μας τις μέρες που έλειπα.

Έτσι λοιπόν διάβασα με ιδιαίτερη ικανοποίηση για την μεγαλοπρεπή συγκέντρωση των "αγανακτισμένων" της Κυριακής στο Σύνταγμα με το βασικό πανό που υπήρχε με το σύνθημα, Δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν: Μνημόνιο, τρόικα, χρέος.

Αμέσως σκέφτηκα ότι εξέφραζαν και τις δικές μου ενδόμυχες επιθυμίες.

Βέβαια μετά τον πρώτο ενθουσιασμό με μια πιο ήρεμη σκέψη είδα το λάθος στην σειρά αυτών των αιτημάτων.

Πως θα φύγει το μνημόνιο και η τρόικα αν δεν φύγει πρώτα το χρέος;

Εδώ σε θέλω μπάρμπα!

Από ότι φαίνεται, χωρίς να είμαι οικονομολόγος, η λύση του να γίνουμε μπαταξήδες και να πούμε σε αυτούς που χρωστάμε ότι εμείς θα γυρίσουμε στην δραχμούλα μας και έτσι αυτοί θα πάρουν από μας το μακρύτερο, δεν φαίνεται να προτείνεται από τους περισσότερους, προφανώς λόγω των σημαντικών επιπτώσεων που θα έχει αυτή η απόφαση στην ζωή όλων μας.

Ακόμα και η συντρόφισσα Αλέκα, σε στιγμή ειλικρίνειας, αναγκάστηκε να πει πως η αποχώρηση από το Ευρώ θα είναι καταστροφική

Οπότε αυτό που ,μένει είναι η προσπάθεια να ξεπληρώσουμε τα χρωστούμενα με Ευρώ, μιας και οι δανειστές μας δεν έχουν καμία διάθεση να τους ξεπληρώσουμε με φιλιά, σύμφωνα με το Δάντειον άσμα που θεωρεί πως οι Ωραίοι έχουν χρέη.

Βέβαια είμαι σίγουρος πως ο Δάντης μάλλον θα προτιμούσε να ξεχρεώσει με χρήμα παρά να φιλήσει την Μέρκελ!

Τι κάνει λοιπόν κανείς στην περίπτωση που χρωστάει και πρέπει να ξεπληρώσει τα χρέη του και ταυτόχρονα να ζήσει παίρνοντας νέα δανεικά;

Συνήθως αναγκάζεται να κάνει το σκατό του παξιμάδι κόβοντας διάφορα περιττά έξοδα και περιορίζοντας ακόμα και αναγκαία.

Εδώ λοιπόν είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας!

Ένα μεγάλο μέρος των νεοελλήνων πιστεύει πως, οι φευ ανεπίστρεπτες μέρες της οικονομικής ευμάρειας με δανεικά, πρέπει να συνεχιστούν με νέα δανεικά από τους δανειστές μας οι οποίοι θα πρέπει να μας δανείζουν αδιαμαρτύρητα εις το διηνεκές.

Γι΄ αυτό και , όσοι δουλεύουν στο δημόσιο, κατεβαίνουν σε απεργίες διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στους μισθούς τους, ενώ βέβαια αντίστοιχα κανένας που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα δεν τολμάει κάτι τέτοιο αυτές τις δύσκολες μέρες που η ανεργία έφτασε στο 16,2% .

Βέβαια όλοι μαζί κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και δικαίως "αγανακτισμένοι" στολίζουν την Βουλή με πενταδάκτυλες, ενώ άλλοι όπου δουν πολιτικό του εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους είτε λεκτικά είτε με δροσερές γιαουρτώδεις εκσφενδονίσεις, είτε ακόμη με πλέον συμπαγείς εκσφενδονίσεις με μπουκαλάκια νερού ή και πέτρες.

Έτσι λοιπόν εκτονώνεται μεν το θυμικό, αλλά όλα αυτά δεν αποτελούν προτάσεις για λύση του προβλήματος.

Το μόνο ορατό αποτέλεσμα που έχουν όλες αυτές οι ενέργειες είναι το να αποτρέπουν στο μέλλον κάθε ικανό και σοβαρό άτομο να ασχοληθεί με την πολιτική γιατί βέβαια κανείς δεν θα επιθυμεί, εκεί που κάθεται να πιεί τον καφέ του, κάποιος "αγανακτισμένος" να θέλει να ανοίξει μαζί του πολιτικό διάλογο με βασικό επιχείρημα ένα γιαούρτι στο κεφάλι του.

Πως λοιπόν θα μπορέσουμε να βγούμε από το τέλμα που βρισκόμαστε;

Η λύση αναπόφευκτα θα πρέπει να προέλθει από την Βουλή γιατί ευτυχώς τουλάχιστον κανένας δεν προτείνει ως λύση την δικτατορία.

Το δημοψήφισμα, χωρίς καν να συζητηθεί το ερώτημα, το απεύχονται όλοι ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Να κάνουμε λοιπόν εκλογές;

Η παραπαίουσα κυβέρνηση δεν πρόκειται να τις αποφασίσει γιατί από τις δημοσκοπήσεις ξέρει πως το 71% του λαού δεν τις θέλει γιατί ορθώς καταλαβαίνει πως δεν αποτελούν λύση.

Το ίδιο και η νεοδημοκρατική αντιπολίτευση γιατί κινδυνεύει να τις κερδίσει, οπότε θα έχει αυτή τότε στα χέρια της την καυτή πατάτα.

Αλλά και η αριστερά, ιδίως μετά τις πρόσφατες εκλογές στη Πορτογαλία προβλέπει ότι δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα από αυτές.

Πιθανώς δε το μόνο αποτέλεσμα που μπορούν να έχουν είναι να αυξηθεί το ποσοστό της ευρύτερης δεξιάς όπως έγινε και στην Πορτογαλία.

Ο μόνος που τις προτείνει είναι ο πάντα ελπίζων ότι θα μπορέσει να συμμετάσχει σε κάποια συμμαχική κυβέρνηση Καρατζαφέρης.

Αυτό λοιπόν που προσωπικά πιστεύω πως μπορεί να πετύχει το γνήσιο και πηγαίο, γι΄αυτό και πιθανώς αποτελεσματικό, κίνημα των "αγανακτισμένων" δεν είναι να εκτονώνονται με μούντζες και κατσαρόλες στις πλατείες αλλά να αποκτήσουν ένα και μοναδικό αίτημα προς του πολιτικούς ΟΛΩΝ των κομμάτων :

ΕΝΩΘΕΙΤΕ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΚΟΙΝΑ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.